วิธีการเลือกอาหารปลาและเครื่องให้อาหารปลาที่เหมาะสม

วิธีการเลือกอาหารปลาและเครื่องให้อาหารปลาที่เหมาะสม

1. โปรตีนเป็นดัชนีทางโภชนาการหลักของอาหารปลา

ปริมาณโปรตีนในอาหารเป็นหนึ่งในเกณฑ์ในการวัดระดับโภชนาการของอาหารสัตว์ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ายิ่งมีปริมาณโปรตีนสูง คุณภาพอาหารสัตว์ก็จะยิ่งสูงขึ้น โปรตีนเป็นดัชนีทางโภชนาการหลักของอาหารปลา และระดับของโปรตีนมีผลโดยตรงต่อคุณภาพภายในของอาหารปลา

ความสามารถในการใช้น้ำตาลของปลาต่ำ โปรตีนเป็นสารอาหารหลักในการเจริญเติบโตของปลา และส่วนใหญ่ต้องได้รับจากอาหาร ดังนั้น ปริมาณโปรตีนในอาหารสัตว์น้ำโดยทั่วไปจึงจำเป็นต้องสูงกว่าอาหารสัตว์ปีกมาก ด้วยวิธีนี้เท่านั้น เพื่อให้ปลามีการเจริญเติบโตที่ดี เนื้อปลาและกุ้งไม่ต้องการโปรตีนแต่ต้องการกรดอะมิโน อย่างไรก็ตาม สัตว์ไม่สามารถสังเคราะห์กรดอะมิโนจากสารอนินทรีย์อย่างง่ายได้ และต้องได้รับกรดอะมิโนโดยตรงหรือโดยอ้อมจากการกินเหยื่อจากสัตว์และพืช ดังนั้นการให้อาหารปลาและกุ้งผสมจึงไม่เพียงแต่ควรใส่ใจกับปริมาณโปรตีนเท่านั้น แต่ยังต้องใส่ใจกับคุณภาพของโปรตีนด้วย

ปริมาณโปรตีนที่มากเกินไปจะไม่เพียงทำให้สิ้นเปลืองทรัพยากรโปรตีนจากอาหารสัตว์เท่านั้น แต่อาจทำให้เกิดโรคตับและถุงน้ำดี โรคอ้วนในร่างกายปลา และการแพ้ความเครียด เช่น โรคอ้วนของมนุษย์ และเพิ่มแรงกดดันต่อการจัดการคุณภาพน้ำในบ่อเลี้ยง ปลาที่มีปริมาณโปรตีนมากเกินไปไม่สามารถเผาผลาญได้ และจะขับของเสียอินทรีย์ออกสู่แหล่งน้ำมากขึ้น ซึ่งไม่เพียงแต่เพิ่มต้นทุน แต่ยังสร้างความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมในน้ำ ก่อตัวเป็นปุ๋ยและน้ำที่มีคุณค่าทางโภชนาการ

หากปริมาณโปรตีนต่ำเกินไป ในแง่หนึ่ง จะทำให้ปลาโตช้าและต้านทานโรคได้ไม่ดี และในทางกลับกันจะทำให้โอกาสในการผลิตล่าช้า หากปริมาณโปรตีนต่ำเกินไป จะไม่สามารถตอบสนองความต้องการทางสรีรวิทยาของปลาได้ ขาดสารอาหาร การเจริญเติบโตไม่ดี ค่าสัมประสิทธิ์เหยื่อจะสูง และบางครั้งอาจทำให้ร่างกายอ่อนแอและเป็นโรคได้

2. ปลาที่มีนิสัยการกินต่างกันและปลาที่มีระยะการเจริญเติบโตต่างกันจะมีสารอาหารโปรตีนจากอาหารต่างกัน

ปลาประเภทต่าง ๆ มีระยะการเจริญเติบโตต่างกัน และความต้องการโปรตีนที่เหมาะสมของพวกมันก็ต่างกันด้วย ปลาที่กินเนื้อต้องการอาหารที่มีโปรตีนสูง ในขณะที่ปลามังสวิรัติต้องการโปรตีนที่ต่ำกว่า ปริมาณโปรตีนที่เหมาะสมโดยทั่วไปต่ำกว่า 30% สำหรับปลาที่กินพืชเป็นอาหาร (เช่น ปลาคาร์ปหญ้า), 30-35% สำหรับปลาที่กินพืชทุกชนิด (เช่น ปลาคาร์พและปลาคาร์พไม้กางเขน) และ 35-40% สำหรับปลาที่กินเนื้อเป็นอาหาร (เช่น ปลาดุก)

ปลาในระยะต้นกล้ามีความต้องการทางโภชนาการสูงสำหรับโปรตีนเพื่อตอบสนองความต้องการทางสรีรวิทยาที่เร่งด่วนของสิ่งมีชีวิตใหม่ และระดับโภชนาการของปลาทอดขนาดใหญ่หรือปลาสำเร็จรูปสามารถลดลงได้อย่างเหมาะสม ดังนั้น การควบคุมระดับโปรตีนที่เหมาะสมของอาหารปลาจึงเป็นประโยชน์อย่างมากในการเป็นแนวทางในการผลิตประมง

สำหรับปลาที่กินพืชทุกชนิด เช่น ปลาคาร์พและปลาคาร์พครัสเชียน ปริมาณโปรตีนที่เหมาะสมของอาหารในระยะทอดคือ 40% ถึง 45% ปริมาณโปรตีนที่เหมาะสมของอาหารสัตว์ในขั้นตอนการทอดคือ 35% ถึง 40% และโปรตีนที่เหมาะสม เนื้อหาของฟีดในระยะผู้ใหญ่คือ 40% ถึง 45% ปริมาณโปรตีนอยู่ที่ 30% ถึง 35%

ความต้องการทางโภชนาการของปลาทรายแดงกากหมู (หรือที่เรียกว่าปลา Wuchang) นั้นคล้ายคลึงกับปลาคาร์พหญ้า ทั้งสองเป็นปลากินพืช เนื้อหาอยู่ที่ 25% ถึง 28%

สำหรับปลาที่กินเนื้อเป็นอาหาร เช่น ปลาดุกและปลากระบอก ปริมาณโปรตีนที่เหมาะสมของอาหารในระยะกล้าจะสูงกว่า 40% และปริมาณโปรตีนที่เหมาะสมของอาหารในระยะโตเต็มวัยจะสูงกว่า 35%

3. ควรปรับปริมาณโปรตีนในอาหารให้เหมาะสมกับอุณหภูมิของน้ำที่แตกต่างกัน

ตัวอย่างเช่น ปริมาณโปรตีนควรลดลงค่อนข้างมากในฤดูกาลที่มีอุณหภูมิสูง เช่นเดียวกับคนทั่วไป ควรกินให้เบาลงในฤดูร้อนเพื่ออำนวยความสะดวกในการย่อยและการดูดซึมของปลา มิฉะนั้น ไขมันพอกตับและปรากฏการณ์อื่นๆ จะปรากฏขึ้น ในฤดูที่มีอุณหภูมิต่ำ ปริมาณโปรตีนในอาหารควรเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกับที่คนกินเนื้อสุนัขและเนื้อแกะในฤดูหนาว เพิ่มการสะสมพลังงานความร้อนของร่างกายปลาเพื่อละลายการสึกกร่อนของร่างกายที่เกิดจากการแช่แข็ง เพื่อให้แน่ใจว่ามีพลังงานที่จำเป็นสำหรับการเผาผลาญและการเจริญเติบโตของปลา

4. ดัชนีโปรตีนของอาหารปลาควรเป็นโปรตีนจากสัตว์เป็นหลัก

โปรตีนสามารถแบ่งออกเป็นโปรตีนจากสัตว์และโปรตีนจากพืชตามแหล่งที่มาของวัตถุดิบ ปลาป่น เนื้อและกระดูกป่น และเลือดป่นอุดมไปด้วยโปรตีนจากสัตว์ เนื่องจากกรดอะมิโนที่มีอยู่ในโปรตีนเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตของปลา ดังนั้น โปรตีนชนิดนี้จึงไม่เพียงแต่มีอัตราการดูดซึมสูงเท่านั้น แต่ยังมีข้อได้เปรียบในการดูดซึมที่รวดเร็วและมลพิษทางน้ำต่ำอีกด้วย ดังนั้นโปรตีนของอาหารสัตว์น้ำคุณภาพสูงจึงควรขึ้นอยู่กับโปรตีนจากสัตว์ชนิดนี้ อาหารจากเมล็ดฝ้าย อาหารอัลฟัลฟ่า และอาหารจากเมล็ดเรพซีดส่วนใหญ่ประกอบด้วยโปรตีนจากพืช และอาหารปลาที่ผลิตด้วยวัตถุดิบนี้มีอัตราการดูดซึมต่ำและอัตราการดูดซึมช้า ซึ่งสร้างมลพิษต่อคุณภาพน้ำอย่างร้ายแรง

นอกจากนี้ ในสาระสำคัญ การดูดซึมและการใช้โปรตีนของปลาคือการใช้กรดอะมิโนที่จำเป็น เนื่องจากโปรตีนประกอบด้วยกรดอะมิโน โปรตีนจากผักมีกรดอะมิโนที่จำเป็นน้อยกว่าสำหรับปลา ซึ่งเป็นสาเหตุของการเน้นโปรตีนจากสัตว์ในอาหารสัตว์น้ำ การเอาชนะอุปสรรคนี้เท่านั้นที่จะทำให้อาหารสัตว์น้ำก้าวข้ามการพึ่งพาโปรตีนจากสัตว์ได้

Jinan Bright Machinery Co., Ltd เชี่ยวชาญในการผลิตเครื่องอัดรีดอาหารสัตว์ต่างๆ เหมาะสำหรับการผลิตอาหารปลาต่างๆ เรามีประสบการณ์มากกว่า 20 ปีในอุตสาหกรรมอาหารสัตว์และได้ส่งออกไปยังกว่า 100 ประเทศและภูมิภาค ยินดีให้คำปรึกษา