บทบาทของแป้งในอาหารสัตว์

1. คุณสมบัติการดูดซับและการใช้งาน (ฟิลเลอร์)

    แป้งสามารถใช้เป็นตัวเจือจาง (หรือตัวเติม) ในผลิตภัณฑ์สารเติมแต่งอาหารสัตว์เพื่อเติมและกระจายส่วนผสมออกฤทธิ์ในผลิตภัณฑ์สารเติมแต่งอาหารสัตว์เพื่อเพิ่มน้ำหนักหรือปริมาตร อำนวยความสะดวกในการขึ้นรูปและกระจายตัวของสูตร และทำให้เป็นผง แกรนูล และเม็ด ฯลฯ

    เมื่อใช้แป้งเป็นตัวเจือจาง มักใช้แป้งข้าวโพด มีคุณสมบัติที่เสถียรมาก ใช้ไม่ได้กับส่วนผสมส่วนใหญ่ และมีราคาค่อนข้างถูก มีการดูดความชื้นต่ำและมีลักษณะและสีที่ดี ในการผลิตจริง มักใช้ร่วมกับสารตัวเติมอื่นๆ สารเติมแต่งหรือสารเจือจาง เช่น แคลเซียมคาร์บอเนต ผงซังข้าวโพด ผงรำข้าว ฯลฯ สามารถลดต้นทุนและผลการใช้ของผลิตภัณฑ์ได้อีก

 2. ความสามารถในการละลาย การเกิดเจลาติไนซ์ และการเกาะตัวกัน (กาว)

    เม็ดแป้งไม่ละลายในน้ำเย็น แป้งที่เสียหายหรือแป้งดัดแปรทางเคมีจะละลายได้ในน้ำเย็น แต่แป้งที่พองตัวหลังจากละลายแล้วจะกลับไม่ได้ เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น ระดับการขยายตัวของแป้งจะเพิ่มขึ้น และความสามารถในการละลายก็เพิ่มขึ้น และเม็ดแป้งก็ขยายตัวอย่างรวดเร็วเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และปริมาตรอาจสูงถึงหลายสิบหรือหลายร้อยเท่าของเดิม และกลายเป็นสารแขวนลอย สารละลายคอลลอยด์ที่มีความหนืดโปร่งแสง , ปรากฏการณ์นี้เรียกว่าเจลาติไนเซชันของแป้ง แป้งเจลาติไนซ์มีความเหนียวแน่น และมักใช้เป็นสารยึดเกาะในการเตรียมผลิตภัณฑ์สารเติมแต่งอาหารสัตว์

3. ความสามารถในการพองตัว (ตัวแตกตัว)

    เมื่อนมแป้งโดนความร้อน เม็ดแป้งจะขยายตัว สำหรับแป้งแต่ละชนิดความสามารถในการขยายตัวของเม็ดแป้งจะแตกต่างกัน อุ่นตัวอย่างนมแป้งในอ่างน้ำที่อุณหภูมิหนึ่งเป็นเวลา 30 นาที จากนั้นปั่นแยก เทส่วนเกินออก และชั่งน้ำหนักอนุภาคที่ตกตะกอน อัตราส่วนของน้ำหนักของอนุภาคที่ตกตะกอนหลังจากการขยายตัวของแป้งต่อน้ำหนักแป้งแห้งเดิมเรียกว่าความสามารถในการพองตัว

    ใช้เป็นสารช่วยแตกตัว: สารช่วยแตกตัวคือสารที่ทำให้เม็ดยาแตกตัวเป็นอนุภาคละเอียดในของเหลวในทางเดินอาหารอย่างรวดเร็ว ยกเว้นสำหรับยาเม็ดที่มีการปลดปล่อยช้า (ควบคุม) และยาเม็ดสำหรับวัตถุประสงค์พิเศษบางชนิด ควรเพิ่มสารช่วยแตกตัว A ในสูตรยาเม็ดทั่วไป